Dit is de 220e aflevering van de Slimmer Presteren Podcast, over sport, onderzoek en innovatie. In deze aflevering hebben Gerrit en Jurgen het over:

Slimmer presteren tijdens de Rotterdam marathon 2025

INLEIDING:

De marathon van Rotterdam 2025 zit erop — en wat was het een editie om nooit te vergeten. Gerrit stond dit jaar aan de start als informele haas, Jurgen keek mee vanaf de zijlijn. Samen nemen ze je in deze aflevering mee langs de meest memorabele momenten van de dag.

Wat doe je als je al bij kilometer 16 schrikt van je hartslag?

Hoe ga je om met kramp die maar niet wegtrekt?

En wat is het effect van een goed gekozen pacer, of juist van een apekop op het juiste moment?

Luister naar de persoonlijke verhalen van Slimmer Presteren-lopers, en ontdek welke inzichten jij kunt gebruiken voor je eigen marathon — of die nu over een maand is, of volgend jaar in Rotterdam.

Vragen die in deze aflevering worden beantwoord: 

Wat als je marathonvoorbereiding niet ideaal verloopt?

Margot moest door een schouderblessure haar hele voorbereiding omgooien. Toch besloot ze te starten — goed voorbereid, maar met aangepaste verwachtingen. Haar verhaal laat zien dat slim plannen en loslaten soms belangrijker is dan blind vasthouden aan een schema.

Hoe voelt het om je allereerste marathon te lopen?

Ella (18) liep samen met haar vader haar eerste 42,2. Ze vertelt hoe spannend het was, hoeveel ze aan hem had onderweg, en hoe euforisch het voelde om samen over de finish te gaan. Ook Anne Jet en Bas delen hun ‘eerste keren’ en de lessen die daarbij horen.

Wat is een slimme strategie als je in de buurt van een pacergroep loopt?

Gerrit en Margot lieten zien dat je niet klakkeloos achter een pacer aan hoeft te lopen. Gerrit koos ervoor om een paar seconden per kilometer sneller te starten, zodat ze de pacergroep konden inhalen en wat marge hadden. Margot gebruikte juist het “inlopen op de pacers” als mentale trigger. Kies dus bewust of je meeloopt, inhaalt of juist erachter blijft — afhankelijk van je gevoel en het verloop van de race.

Hoe ga je om met onverwachte signalen van je lichaam tijdens de race?

Ella schrok van haar hoge hartslag bij kilometer 16, maar dankzij een rustige uitleg van haar vader bleef ze kalm. Ze wist: “Dit is mijn drempel, ik kan dit aan.” Paniek leidt vaak tot onnodige energieverspilling. Vertrouw op je voorbereiding, herken het verschil tussen ‘nieuw’ en ‘gevaarlijk’, en blijf rationeel.

Wat als je al vroeg kramp of spierpijn krijgt?

Leonie kreeg rond kilometer 18 last van haar bovenbenen, maar bleef haar race opdelen in blokjes van vijf kilometer. “Vijf kilometer kan ik altijd nog,” hield ze zichzelf voor. Die mentale aanpak hielp haar toch binnen de vier uur te finishen. Door je race op te knippen, maak je zware momenten mentaal behapbaar.

Heeft het nut om je raceplan af te stemmen op het parcours?

Zeker. Daley deelde hoe hij in Enschede te vroeg een groep inhaalde, net voor een open stuk met veel tegenwind. Daardoor liep hij de finale alleen en werd het onnodig zwaar. Zijn les: kijk niet alleen naar je tempo, maar ook naar het parcours en de omstandigheden.

Wat als je pas laat beslist om mee te doen aan een marathon?

Gerrit besloot pas kort van tevoren om in Rotterdam te lopen en kon via de community nog makkelijk aan een startbewijs komen. Zijn verhaal laat zien: je hoeft niet altijd een jaar van tevoren in te schrijven. Blijf in de loop, houd contact met anderen en vertrouw erop dat er altijd kansen blijven ontstaan.

Hoe houd je het mentaal vol tijdens de laatste kilometers?

Voor veel lopers werd het apekoppenpunt bij kilometer...